woensdag 13 juli 2011
herfstige zomeravond
Zo, nog een nachtje slapen en ik zie mijn leerlingen voorlopig niet weer. Of beter geschreven niet weer op school. Want de kans dat ik ze in het "wild" kan tegenkomen is natuurlijk altijd aanwezig. Eind jaren negentig ging ik met mijn kinderen heerlijk op vakantie naar de westkust van Frankrijk. Camping dichtbij zee; alleen "de bult" over. Dat deden wij maar al te graag. Omdat ik snel verkleur, zorg ik ervoor dat mijn badkleding tijdens het liggen, zitten, niet altijd mijn huid bedekt..... Ook toen. Gelukkig kwam ik mijn enige mannelijke leerling, Martin, tegen toen ik nét de zee in wilde lopen voor een verfrissende duik. En zwemmen doe ik natuurlijk in een supermodern hip badpak. Warm had ik het en warm bleef ik!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Ha, ha, als we eens al jouw oud-leerlingen bij elkaar roepen en hen vragen naar een anekdote over jou, volgens mij wordt dat een leuke avond.
ja antoinette dat zou je kunnen doen, maar je weet dat het afhangt van de positie waaruit je iets bekijkt. Het hele leven is een positiespel. En vanaf de zijlijn of de middenstip, of anders geschreven vanaf de bank (knipoog, kwinkslag) of vanaf de canapé zie je het anders. Maar ik zou graag een avondje bomen over al dit soort zaken. En als je mijn vorige blog hebt gelezen, kunnen we daar ook nog wat positiefs mee doen. Zelfreflectie is wel noodzaak! En humor niet te vergeten.
Een reactie posten